Sen GeLince AkLıma

Konu: Sen GeLince AkLıma Paz Kas. 29, 2009 2:16 pm

Sen Gelince Aklıma...
Silkiniyor,titriyor,kendine geliyor bedenim...
Gecenin zifiri karanlığı aydınlanıyor...
Gidiyor yalnızlığım,umutsuzluk terk ediyor yüreğimi...
İçimde çocuksu bir sevinç...
Gezdiğim sokaklar sen kokuyor...
Mutluluk oluyor adı...
Tüm sevinçler kucaklanıp bana veriliyor...
Hüzünlü bulutlar bir çırpıda dağılıveriyor...
Gönlümü derin bir huzur kaplıyor...
Yüreğim uçacakmışçasına hareketleniyor...
Asık yüzler sana bakıp utanıyor...
Sen gülünce bende gülüyorum...
Sen konuşunca...Susuyorum...
Sessizliğe gömülüyor hüzünler...
Ulaşılmaz hayaller terk ediyor...
Vadesi dolmuş kırgınlıkları bırakıyorum...
Sözlerine sarılarak uyuyorum...
Sen susunca...Alem susuyor...
Susuyor sokaklar...Susuyor şehir...
Bitmiyor med-cezirler...
Gidiyorum ama gelemiyorum...
Sen susunca...Ben susuyorum...
Susuyoruz...Susmalara isyan ederek...
Sen gidince...Ben de gidiyorum...
Gidiyor koca şehir...
Umutlarım kanatlandı,kaybolmakta...
Yollarım,yollarına düştü peşi sıra...
Gölgen kayboldu adımlarımda...
Ve ben öyle kalakaldım koca bir boşlukta...
Tıpkı elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi...
Öksüz ve Yetim...Masum ve biçare...Suskun ve ağlamaklı...
Sen Gittin...
Ben bittim...
Şimdi yanıyor sokaklar içimdeki yangınımla...
Söndürmek mi?...Ne Çare...
Yanmakta Güzeldir bazen...
YAKAN DEĞERLİYSE...